maandag 14 april 2014
Een heerlijke warme dag is het vandaag, anderen denken er wel eens
anders over en vinden het te heet. Maar ik moet zeggen dat we ondanks de
bloedende hitte elke dag weer dankbaar zijn dat we elke dag de zon mogen
ervaren. Dat gaan we echt wel missen straks als we weer terug zijn in
Nederland. Het is gewoon heerlijk om te weten dat je elke dag weer met het
zonnetje wakker wordt! Gewoon weten waar je aan toe bent met het weer, dat is
in Nederland wel even anders.
Tussen de middag gaan we heerlijk picknicken met
zijn allen, deze keer op een ander plekje op de rancho omdat op de plek waar we
altijd heen gaan met deze hitte niet voldoende schaduwplekken te vinden zijn om
met zijn allen te gaan zitten. We genieten en nemen hebben er ook een gekookt
eitje bij, de kinderen zijn er dol op!! wat een feest!
Vanavond maakt oma die ook in Nicaragua is
heerlijke kip-kerrie klaar! Ik maak ondertussen de rijst klaar en we dekken de
tafel. Net voordat we aan tafel gaan valt opeens de stroom uit en is het zoeken
naar een aantal kaarsjes omdat het al helemaal pik donker is. Op dat moment realiseer je je wel weer even hoe
handig het is om altijd te zorgen dat je kaarsen of een zaklamp bij de hand
hebt liggen. Lekker bezig…. Het is even
zoeken naar alle spullen op de tast en als we beginnen met eten gaat gelukkig
de stroom weer aan!! Pfff gelukkig maar want het is hier echt heel donker stipt
om 6uur en heel Managua zat zonder stroom dus dat schiet ook niet echt op.
Ondertussen, zonder dat wij het weten, is er een
aardbeving van ruim 5 op de schaal van richter. We voelen er niks van maar de
slapende breuk die precies door Managua loopt wordt precies door deze beving
wakker en actief gemaakt. Tijdens het eten komt onze buurman melden dat we over
een uur bij Martha moeten komen om op de hoogte te worden gebracht over de
stand van zaken. We zijn niet bang maar krijgen er wel even de kriebels van.
Onze buurman adviseert alle deuren in het hele huis open te zetten mochten de
deurposten ontwrichten dan kun je je huisje nog uit. Okey dan maken al dat
ongedierte en die grote zwarte vrienden ook niets meer uit….. We dachten dat het bij de beving van
donderdag zou blijven en dat het wel meeviel maar nu lijkt het erop dat er meer
aan de hand is. Na een uur gaan papa, opa en ik naar Martha toe, oma blijft bij
de kinderen.
Martha laat ons weten dat net zoals in 1972 de
breuk in de aarde weer actief is geworden. Het leger is op straat in heel
Managua, hulpdiensten zijn onderweg naar Nicaragua, professionals zijn
uit andere landen gekomen om de overheid te adviseren over de situatie en alle
deuren in het hele huisje moeten open staan. De familie van Martha heeft
ondertussen de Rancho al verlaten en is naar hun koffieboerderij in Jinoteppe
gegaan. Het hele land staat in het teken van een te verwachten grote aardbeving
die ook niet kan komen...hmm We moeten
met het ergste rekening houden maar dat is tegelijk ook een grote brok
onzekerheid omdat niemand weet wat er op dit moment in de aarde gaande is. Het alert
staat op code rood en zelfs alle scholen zijn dicht. En wij? Wij krijgen te
horen wat het plan is mocht er iets gebeuren. Er zijn geen genoeg plaatsen voor
ons op de koffie boerderij om direct te evacueren maar in het uiterste
noodgeval stappen we allemaal in de auto's en rijden we daar heen wat mij wel
de nodige vraagtekens geeft. Allemaal in de laadbak? en dan rijden als er echt
iets aan de hand is? hoe kom je er dan nog doorheen? Moederlijke scenario’s
gaan door mijn hoofd. Het is een hele rare gewaarwording en met gemengde
gevoelens gaan we weer naar ons huisje terug. We moeten allemaal een noodpakket
maken en we zetten een paar tassen klaar met de belangrijkste papieren,
paspoorten, elektra snoeren, sd kaartjes met foto's, luiers en wat andere
noodspulletjes. Ja wat neem je op zo’n moment allemaal mee?
We weten dat er ook helemaal niks kan gebeuren en Nicaragua nu eenmaal een
aardbevingsgevoelig gebied is. We kunnen ons wel heel erg druk maken voor iets
wat niet gebeurd. In het andere geval dat er wel deze nacht heftige dingen
staan te gebeuren… Even bevliegt het me en gaat er een angst door mijn lijf.
Hoe moeten we alle kinderen op tijd het huisje uit krijgen als alles wel binnen
no time instort? We moeten niet één kind mee nemen maar wel even vijf!!!!! Hoe moeten we alle mondjes voeden als we
straks wanhopig door de afgebroken straten van Managua lopen? Zelfs Efraín
begint over verhalen die hij heeft gehoord dat de aarde openscheurde en er
mensen in vielen… bah stop! Nu gaat het even te ver. Ik heb even een paar
seconden nodig om al deze stormen in mijn hoofd tot rust te laten komen en dan
is het goed. Dan weet ik het zeker: God heeft ons niet naar Nicaragua gebracht
om ons hier om te laten komen. We gaan hier zeker weten door heen komen en
vooral zorgen dat de kinderen veilig zijn! En hoe dan ook we allemaal vroeg of
laat weer thuis komen in Nederland!
De jongste drie liggen al lekker te slapen als
opeens weer de elektra uitvalt, We kijken elkaar een paar seconden lang
aan en voelen de grond beven. Deze was niet zo sterk voelbaar als bij El Torro (die
was ruim 6) maar het geeft geen fijn gevoel dat getril in de grond. We leggen
na alle waarschuwingen van vandaag de drie jongsten buiten op een matras
neer en ze slapen nog een tijdje verder. We zetten onze spullen buiten en we
verwachten de nacht hier buiten voor het
huisje door te brengen. Het advies is dan ook: niet meer binnen slapen. Gelukkig
duurt de stroom uitval niet super lang en na een tijdje is er gelukkig weer
licht. Op een gegeven moment is er een hoop beroering op de Rancho en onze
advocate en haar broer (die ondertussen weer terug is gekomen op de Rancho)
laten weten dat we een noodplan in werking per direct zetten..
Er is een klein plekje bij een huis op de Rancho en daar is, volgens de
advocate, de veiligste plek om te blijven. Verder staan er namelijk erg veel en
grote bomen op de Rancho. De auto met laadbak van de broer van onze advocate
wordt klaargezet voor de poort. Bij deze uitgekozen plek kan de auto zo
door de poort weg rijden als het nodig is. In de laadbak worden kussen gelegd
en alle kinderen moeten in de laadbak slapen. Alle tassen zetten we buiten neer
bij de auto en er worden stoelen neergezet. En daar zit je dan... De kinderen
hebben de grootste lol en vinden het eerder op een pyjama party lijken, en geef
ze eens ongelijk. De stellen met een baby blijven wel bij hun huisje maar de
rest blijft allemaal buiten onder de sterrenhemel in en rond de pick up. We
zitten op van die heerlijke(niet fijn dus) witte plastic kuipstoelen en daar
zit je dan te wachten op iets wat je niet weet. We zijn al snel het wachten en
zitten zat en Klaas haalt alle losse kussen die hij maar in huis vinden
kan.
Ik ga op de grond liggen op de oprijlaan vlakbij de auto waar de kinderen
ondertussen bijna allemaal in slaap gevallen zijn. Behalve Rosita die is klaar
wakken..en dat laat ze weten ook. :-) Gelukkig
komt er nog een 1-persoons-opblaas bedje en de buren hebben een matras uit hun
huis gehaald en zijn op het gras met zijn drieën gaan liggen. Nu er één
persoon uit de laadbak is gegaan ga ik op het randje in de laadbak naast Rosita
en Irma liggen. Dan weten we zeker dat ze er vannacht niet uit rollen. :-D
Oma is op de grond gaan liggen op een paar kleine losse kussentjes en papa verderop
ook. Opa ligt op het opblaas bedje dat niet goed is opgeblazen...
Dat wordt dus een nacht onder de blote sterren hemel. Ondertussen zijn er
verschillende kleine bevingen die niet heel erg voelbaar zijn zoals in het restaurant El Torro
maar soms voel je gewoon de trillingen. We liggen wel maar slapen is lastig
(behalve papa dat is een echte brandweerman en slaapt onder alle
omstandigheden :-) zonder dat je het bewust zou willen lig je toch steeds te
waken en te wachten op iets waarvan je niet weet wat het is, wanneer het komt,
hoe groot het is en of het wel komt. In 1972 heeft de aarde gemiddeld 2uur
staan schudden en als we daarna denken ja dan is slapen toch niet zo heel erg
makkelijk hoe moe we ook zijn. Al denk ik dat je dan wel snel wakker bent. ;-)
Uiteindelijk is het stil en lijkt het of iedereen slaapt. De
volgende morgen worden we wakker en kijken we om ons heen, het is een rare
gewaarwording. Nu alles om je heen licht is voelt het wel even prettiger dan de
nacht maar ook het zien van alle spullen en dingen om ons heen die net zoals
gisteren gewoon heel zijn en op zijn plek staan. Er is niks veranderd, gelukkig
maar! We zijn de nacht doorgekomen!
Als ik nu weer veilig in ons Nederlandje ben doet het hele avontuur mij toch
ook denken aan de bevingen die er geweest zijn toen Jezus stierf. Het moet een
enorme indrukwekkende situatie zijn geweest. Een onschuldige man gekruisigd met daarom heen veel
mensen die huilden omdat ze Jezus leven mee hadden gemaakt, van hem hielden en
wisten wat deze Jezus de wereld had gebracht. Maar wisten ze dan ook echt de
werkelijkheid? Dat Jezus wel moest sterven?
Goede vrijdag
Of wat denk je van de mensen die lachte en Jezus bespotte nota bene
terwijl hij daar aan het kruis hing, hadden ze nu opeens wel het lef? Ze wilde
gewoon niet geloven dat Jezus kwam om juist alles goed te maken tussen God en
de mensen. Sommige mensen waren zo hardleers dat ze zelfs na die indrukwekkende
gebeurtenis waar ze allemaal levend getuigen van waren bleven in hun ongeloof.
Sommige gingen de mensen vervolgen die Jezus lief hadden. Anderen geloofden
niet maar zagen wel wat er gebeurde. Het werd aardedonker drie uur lang midden
op de dag. De aarde begon te beven en zonder dat er ook maar een mens bij te
pas kwam scheurde in de tempel het tempeldoek van boven naar beneden dwars door!
Er gebeurde vreemde dingen. Sommige mensen begrepen opeens dat Jezus werkelijk
Gods Zoon was en vielen in diep verdriet op hun knieën! Was het nu te laat?
Stille zaterdag
Vandaag was het stille zaterdag, we denken er aan
dat Jezus is gestorven en alles lijkt hopeloos. Alles lijkt voor niks te zijn
geweest. Jezus is dood en wij weten allemaal als geen ander hoe pijnlijk dat
is: dood is dood.
Pasen
Maar de volgende dag kwamen de mensen erachter dat het graf leeg
was! Was het lichaam van Jezus dan gestolen? De farizeeërs die hier al een
beetje bang voor waren(kun je nagaan hoe goed die boeven de bijbel konden en
wisten dat Jezus het al had voorspeld dat hij zou opstaan) Ze hadden en er voor
gezorgd dat Jezus gekruisigd werd. En na zijn dood lieten ze het er niet bij
zitten. Ze wilden zelfs na zijn dood nog maatregelen nemen en hadden geregeld
dat de steen voor het graf verzegeld werd en er soldaten waren die de wacht
hielden. Maar de dood had niet het laatste woord, ik stel me zo voor dat de
soldaten verlamd geweest zijn van angst toen Jezus op stond uit de dood.
Jezus had het al eerder gezegd dat hij zou opstaan en het zou
winnen van de dood! hoe gaaf is dat! In Mattheüs 20 vers 18 en 19 staat het al.
Jezus liep toen nog gewoon rond op de aarde en liet al weten wat er in de
toekomst gebeuren zou.
Mattheüs 20
vers 18 en 19
18) Zie, wij
gaan naar Jeruzalem en de Zoon des mensen zal aan de overpriesters en Schriftgeleerden
overgeleverd worden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen;
19) en zij
zullen Hem aan de heidenen overleveren om Hem te bespotten en te geselen en te
kruisigen; maar op de derde dag zal Hij opgewekt worden.
Er staan nog veel meer teksten in de bijbel die al verwijzen naar
de kruisiging en opstanding van Jezus. Het was vandaag stille zaterdag maar
morgen is het PASEN! Dan mogen we er aan denken dat Jezus is opgestaan! Voor
jou, voor mij, voor ons allemaal! Wouw ik kan dan alleen maar heel gelukkig
zijn! En waarom? Omdat dankzij Jezus er weer een brug is tussen God en mij en
niet alleen dat! Dankzij Jezus is het weer helemaal goed tussen God en mij! Is
dat alles? NEE, het is niet alleen maar goed, ook al mijn fouten zijn vergeven.
Jezus hing daar namelijk met heel veel schuld aan het kruis. Nee het was geen
schuld van Jezus, Jezus was namelijk totaal onschuldig veroordeeld. Nee… hij
hing daar aan het kruis en was veroordeeld voor al mijn schuld en al mijn
fouten….. Hij heeft ook jouw fouten daar met zich meegenomen aan dat vreselijke
ruw houten kruis. Ik wil dat je dat weet. Hij nam de zonde van de wereld
compleet vrijwillig op zich zodat wij vrij zouden zijn! Ik ben vrij! Jij mag
ook vrij zijn! Ik weet dat ik het eeuwige leven mag hebben niet omdat ik zelf
zo geweldig ben maar omdat Jezus dat voor mij heeft gedaan. Het is echt zo
geweldig! om zo vrij te mogen leven!! Wil jij dat ook?
In Johannes 16 vers 3 staat de hele bijbel in een paar woorden.
Het enige dat God van jou vraagt is om in Hem te geloven:
Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn
eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat
ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft!
De volgende ochtend houden we het nieuws nauw in de gaten
